Ważniejsze miasta Paridii.
Paridia, nazywana "Szmaragdowymi Łąkami" jest prowincją państwa zakonnego na półwyspie imeshyjskim. Od zachodu graniczy z Sindhirionem, od południa z Imeshią i Lytionem, a od wschodu z Zitionem.
Paridia to kraj łąk i pastwisk, poprzedzielany żywopłotami. Niegdyś ta kraina należała do Zitionu, stanowiąc jego zachodnią rubież. Od czasu zdobycia przez Zakon, region uzyskał rangę oddzielnej prowincji.
Kardynał urzęduje w Campus Quena (czyt. Kwina), mieście garnizonie, gdzie szkoli się dla legionów wszystkich rekrutów z półwyspu imeshyjskiego. W Paridii swoje pola treningowe posiadają również paladyni imeshyjscy. Na arenie w Kenin co roku organizowany jest wielki turniej, któremu według plotek z widowni przygląda się arcykapłanka.
Język
Paridyjczycy mówią w honoriońskim dialekcie, nazywanym tutaj "językiem południowym". Charakteryzuje się on gardłowym wymawianie niemal wszystkich głosek, oraz brakiem dżwięku "e", zastępowanym przez "a" lub "i". "Qu" czytamy jakow "Kw".
Ubiór
Paridyjczycy to lud pasterski, który ubiera się zgodnie z profesją, z którą jest związany. Najbardziej popularne są czepce i kołnierze z kapturami.
Kultura i Społeczeństwo
Paridyjczycy to lud związany z pasterskim trybem życia. W zależności od pory roku, większa część ludności przemieszcza się na północ lub południe, wzdłóż nieistniejącego już lasu sindhiriońskiego. Choć imeshianie zdołali zmusić ich do poddaństwa wobec Państwa Zakonnego i wybudowali mista na szlakach ich wędrówek, to nigdy nie zmuszali ich do porzucenia swoich stad i osiedlenia się na stałe w jednym miejscu. Występujące tutaj żywopłoty pełnią niezwykłą rolę "znaczników" odległości na szlakach wędrówek i ułatwiają pilnowanie stad.
Paridyjczycy wiążą się w "pielgrzymki", składające się z kilkunastu spokrewnionych ze sobą rodzin, którym towarzyszy trybun. Zostaje nim najczęściej parydyjczyk z pielgrzymki, który odbył służbę w legionie. Zatrzymując się w danym miejscu, pielgrzymka szybko i sprawnie stawia umocnioną osadę z namiotów, otoczoną palisadą lub wałem. Jest to tradycja wywodząca się podobno jeszcze z czasów, gdy Horda "Czerwonej Ręki" władała na północy. Wał i palisada mają chronić przed znanymi z legend "Czerwonymi Gnosami", które honoriońscy uczeni utożsamiają z Orkami walczącymi dla Hordy. Szybkie i sprawne wznoszenie obozów i osad zainspirowało zitiońskich dowódców, którzy zapożyczyli parydyjskie techniki do swoich strategii wojskowych. Od nich przejął je imeshyjski legion, który doprowadził je do perfekcji, wznosząc całe miasta garnizonowe w szybkim tempie kilku lat, a nawet miesięcy, wszędzie tam gdzie jest to potrzebne.
Ciekawostki
- Paridia była wcześniej znana jako "Szmaragdowe Łąki". Mały stwierdził, że kraina potrzebuje jednak posiadać nazwę własną.
- W poprzednich opisach Imeshii pojawiały się Trex'y (nazywane również Tes'ami - kolejna literówka małego) - dwunożne dinozaury drapieżne używane przez paridian i imeshyjskich paladynów jako wierzchowce. Mały mając 16 lat uważał to za dobry pomysł, ale teraz po prostu zretconował je z opisu świata.
Dinozaury nie pasują za bardzo do LARPa. Poza tym nikt nigdy nie zrobił by stroju kawalerzysty na trexie.